Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα μέχρι να αντιληφθεί ότι δεν πρέπει να βασίζεται σε κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό του, ότι είναι μόνος του, εγκαταλελειμμένος στη γη στη μέση άπειρων ευθυνών, χωρίς βοήθεια, χωρίς κανένα άλλο σκοπό παρά μόνο αυτόν που βάζει ο ίδιος στον εαυτό του, χωρίς άλλη μοίρα παρά μόνο αυτή που διαμορφώνει ο ίδιος

(Jean Paul Sartre, φιλόσοφος)
Παράλληλες μικρές γραμμές δυο,
εσύ, εγώ,
στην πλανόδια ρόδα του χρόνου
περιστρεφόμαστε ηδονικά,,
συμμετέχοντας
στην αποπλάνηση ανομολόγητων επιθυμιών
στων από καιρό λησμονημένων παραισθήσεων.
Αρετή Γκιωνάκη
Μην ορκίζεσαι
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Μη διαθέσιμο
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Μια ρωγμή φέγγει στα μάτια μας
μια ρωγμή άνοιξε μέσα μας
Μη μιλάς
τα λόγια δε γεμίζουν το κενό για μας
μην πεις πως μ' αγαπάς
Μια ρωγμή κι έπεσε η ζωή
στα μάτια μια ρωγμή και γίναμε εχθροί
Μη μιλάς
δεν έχει πια ταξίδια η νύχτα να με πας
τα λόγια που ζητάς
φύγανε

Μην ορκίζεσαι
μην ορκίζεσαι μάτια μου
μη μ' αγαπάς
μην κάνεις τον κόπο
Τόσα όνειρα
που σκορπίσανε γύρω μου
δεν γυρνούν ξανά
απλά μ' έναν όρκο
Δε γυρνούν ξανά
τα όνειρα για μας
Δε γυρνούν ξανά
τα σύννεφά μας δύσανε

Μια ρωγμή ανάμεσά μας ζει
μια ρωγμή κι είσαι απέναντι
Μη μιλάς
οι άνθρωποι που φεύγουν
δε μιλάνε πια
κι ας θέλει η καρδιά
φύγανε